Zgodnie z regulacjami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, jeżeli dziecko przebywa stale u jednego z rodziców, sposób utrzymywania kontaktów z dzieckiem przez drugiego z nich rodzice określają wspólnie, a w braku porozumienia kwestię tę rozstrzyga sąd opiekuńczy, nie ulega więc wątpliwości, że w przypadku, gdy dziecko zamieszkuje z matką ojciec ma prawo utrzymywać kontakt z własnym dzieckiem już od najwcześniejszego etapu jego życia.
W praktyce ustalenie kontaktów rodzica z dzieckiem bywa jednakże bardzo problematyczne, w szczególności, gdy rodzice są ze sobą skonfliktowani i każde z nich inaczej wyobraża sobie realizację prawa do utrzymywania kontaktów.
Regulując kwestię kontaktów rodzica z dzieckiem, przede wszystkim należy pamiętać, że ich częstotliwość oraz długość powinna zostać dostosowana do wieku i potrzeb dziecka, gdyż priorytetem w takim przypadku jest dobro dziecka. Kwestia ustalenia kontaktów należy głównie do rodziców dziecka i nawet przepisy ustawy w żadnym miejscu nie stanowią o tym jak w określonym wieku dziecka kontakty z drugim rodzicem winny zostać ustalone, czy też, że powinny zostać ograniczone ze względu na wiek dziecka.
Kierując się powyższym, oczywiste zatem jest, że w przypadku dziecka małego, np. kilkumiesięcznego, kontakty te winny zostać zupełnie inaczej ustalone niż w przypadku np. nastolatka, dlatego tak bardzo istotne jest porozumienie się rodziców w tej kwestii, którzy ustalając kontakty przede wszystkim powinni kierować się dobrem dziecka, a nie uprzedzeniami wobec partnera. I tak, w przypadku dziecka małego, które jest jeszcze karmione piersią, raczej trudno oczekiwać, że matka zgodzi się na nocowanie dziecka u ojca, jak również ojciec powinien sobie uświadomić, że takie ustalenie kontaktów w żadnym wypadku nie będzie dla dziecka korzystne, a zatem nie powinien upierać się przy takim rozwiązaniu.
Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby ojciec z dzieckiem się spotykał, nawet bez obecności matki, jednakże kontakty w okresie, gdy dziecko jest małe powinny być częstsze, lecz nieco krótsze, takie jak np. spacer, wizyta u rodziny ojca. Ustalone przez rodziców kontakty wraz z rozwojem dziecka powinny zostać inaczej określone, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba, i powinny uwzględniać rozsądne życzenia dziecka w tym zakresie.
W sytuacji jednakże, gdy rodzice co do kontaktów z dzieckiem nie potrafią się porozumieć, kwestię tę rozstrzyga sąd opiekuńczy. W toku postępowania o ustalenie kontaktów z dzieckiem, każdy z rodziców przedstawia swoje stanowisko w sprawie, a więc jak widzi uregulowanie kontaktów z małoletnim, sąd natomiast po przeanalizowaniu sprawy, kierując się przede wszystkim dobrem dziecka, wyda rozstrzygnięcie w tej kwestii. Ustalając kontakty rodzica z dzieckiem sąd oczywiście musi uwzględnić prawo rodzica do osobistej styczności z dzieckiem, jednakże musi mieć również na względzie wiek dziecka oraz jego związek emocjonalny z rodzicem.
Każda sprawa o uregulowanie kontaktów będzie więc miała inny przebieg i inne rozstrzygnięcie sąd wyda, nie można w tym wypadku generalizować. Zdarzają się bowiem sytuacje w których zgodny z dobrem dziecka będzie kontakt z ojcem bez obecności matki i poza miejscem zamieszkania, nawet jeśli dziecko jest małe, a bywa również tak, że kontakty te, nawet z nieco starszym dzieckiem, sąd ograniczy, np. poprzez zakaz zabierania dziecka poza miejsce jego stałego pobytu lub zezwolenie na spotykanie się z dzieckiem tylko w obecności drugiego z rodziców.
Jeśli potrzebujecie Państwo pomocy w postępowaniu rozwodowym, sprawach alimentacyjnych, sprawach o podział majątku wspólnie z Państwem przeprowadzimy wszystkie czynności formalne. Proszę pamiętać, że dotyczy to także pomocy w prowadzeniu spraw rozwodowych osobom, które na stałe przebywają poza granicami Polski. Zapraszamy do skorzystania z usług kancelarii adwokackiej.